Psalmen 88

² Here,
U bent de God die mij redt.
Dag en nacht roep ik U aan
en kom ik tot U.
³ Laat mijn gebed U toch bereiken,
luister toch naar mij!
⁴ Nog meer ziekten en tegenslagen kan ik niet verdragen.
Ik heb het gevoel dat ik ga sterven.
⁵ Men beschouwt mij als iemand die de dood nabij is,
alle kracht is uit mij geweken.
⁶ Eigenlijk hoor ik al bij de gestorvenen,
de mensen aan wie U niet meer denkt
en die door U zijn vergeten.
⁷ U hebt mij door de diepste diepte
en door de donkerste duisternis gevoerd.
⁸ U hebt Zich tegen mij gekeerd
en ik kan dat niet verdragen.
Ik heb het gevoel
alsof U mij tegen de grond hebt geslagen.
⁹ U hebt ervoor gezorgd dat mijn kennissen
mij niet meer willen zien en van mij gruwen.
Ik zie geen uitweg meer.
¹⁰ Ik weet niet meer waar ik het zoeken moet.
Dag in, dag uit bid ik tot U, Here.
Mijn handen strek ik naar U uit.
¹¹ Kunt U wonderen onder de doden doen?
Kunnen de geesten van de gestorvenen U prijzen?
¹² Spreekt men in het graf over uw liefde en goedheid?
Blijkt uw trouw waar lichamen vergaan?
¹³ Kan uw grote macht dan in de duisternis
worden bekendgemaakt?
Blijkt uw rechtvaardigheid dan daar
waar alles en iedereen wordt vergeten?
¹⁴ Toch roep ik naar U, Here.
Ik leg alles ʼs morgens voor U neer.
¹⁵ Here, waarom verwerpt U mij?
Waarom wilt U mij niet zien?
¹⁶ Van jongs af aan heb ik het moeilijk
en ben ik vaak ernstig ziek.
Het is aan mij te zien hoe U mij beproeft,
ik weet mij geen raad meer.
¹⁷ Uw toorn gaat als vuur over mij heen
en ik word vernietigd door wat U mij aandoet.
¹⁸ Ik kan er niet aan ontkomen,
alles komt op mij af.
¹⁹ U hebt ervoor gezorgd dat vrienden en kennissen
mij niet meer willen kennen,
ik hoor van niemand meer iets.