Psalmen 74

O God, waarom stuurt U ons bij U weg?
Waarom ontbrandt uw toorn tegen ons,
de schapen van uw kudde?
² Houd toch in gedachten dat wij van U zijn,
U hebt ons volk uitgekozen als uw eigen volk.
En in Jeruzalem hebt U uw woning gekozen.
³ Kom toch naar de puinhopen en kijk
hoe uw tegenstanders uw heilig huis hebben verwoest.
⁴ Zij maakten lawaai in uw tempel
en hebben er hun eigen afgoden neergezet.
⁵ Het leek wel of er iemand
met een bijl was tekeergegaan.
⁶ Met allerlei werktuigen hebben zij
het houtsnijwerk in uw tempel vernield.
⁷ Zij hebben de tempel in brand gestoken
en uw woning helemaal platgebrand,
nu is het geen heilige plaats meer.
⁸ Zij maakten plannen
om het hele volk te onderdrukken
en hebben alle heiligdommen in het land verbrand.
⁹ Nu hebben wij geen zichtbare tekenen van de eredienst meer
en er is geen profeet meer te bekennen.
Niemand van ons weet hoelang dit nog moet duren.
¹⁰ Hoelang zal de vijand nog de spot met ons drijven, o God?
Zal hij U altijd blijven bespotten?
¹¹ Waarom doet U niets?
Waarom slaat U hen niet neer?
Uw hand is toch machtig?
Vernietig hen toch!
¹² Toch is God al sinds mensenheugenis onze Koning!
Hij zorgt overal voor bevrijding.
¹³ U hebt de zee gespleten door uw kracht,
U hebt de zeemonsters vernietigd.
¹⁴ U hebt de koppen van het zeemonster Leviatan vermorzeld
en als voedsel aan de dieren in de woestijn gegeven.
¹⁵ U laat bronnen en beken ontspringen en stromen,
U laat ook de altijd stromende rivieren opdrogen.
¹⁶ De dag is van U en ook de nacht is uw bezit.
U hebt het licht en de zon geschapen.
¹⁷ U hebt de grenzen van land en water vastgesteld.
Zomer en winter hebt U gemaakt.
¹⁸ Kijk toch eens, Here,
hoe de tegenstanders U bespotten,
dit dwaze volk wil niet naar U luisteren.
¹⁹ Bescherm uw volk tegen de heidenen,
lever uw volk niet aan hen uit.
Spaar het leven van uw volgelingen,
die er jammerlijk aan toe zijn.
²⁰ Denk aan het verbond dat U met hen sloot,
want overal steekt het geweld de kop op.
²¹ Stel hen die onderdrukt worden, niet teleur.
Laten de armen en verdrukten reden hebben
uw naam te loven en te prijzen.
²² Kom er toch bij, o God!
Voert U de strijd voor ons.
En denk eraan hoe die dwaze ongelovigen
U de hele dag bespotten.
²³ Vergeet niet hoe uw vijanden
tegen U schreeuwen,
hoe zij die niet bij U willen horen,
tegen U tieren.
Het stijgt allemaal omhoog tot U.