Psalmen 132

Here, denk toch aan alle moeite
die David heeft doorstaan.
² Hoe hij heeft gezworen aan de Here
en een belofte heeft gedaan aan de machtige God van Jakob.
³ Hij zei: ‘Ik meen het,
ik zal mijn huis niet meer binnengaan
en niet meer naar bed gaan,
⁴ en ik zal de slaap niet vatten
⁵ eer ik voor de Here een plaats heb gevonden,
waar Hij kan wonen.
Een woonplaats voor de machtige God van Jakob.’
⁶ Weet u,
wij hoorden in Efrata al
over zijn woning spreken
en vonden haar in de velden van Jaär.
⁷ Laten wij zijn huis binnengaan
en ons diep voor Hem buigen.
⁸ Here, sta op en ga naar uw rustplaats,
U en de ark die spreekt van uw kracht.
⁹ Laten uw priesters zich kleden in rechtvaardigheid
en uw volgelingen jubelen over uw grootheid.
¹⁰ Keer U niet af van uw uitverkorene,
ter wille van uw dienaar David.
¹¹ De Here heeft David een kostbare belofte gedaan
die Hij nooit zal verbreken.
Hij zei: een van uw eigen nakomelingen
zal Ik koning maken.
¹² Als uw zonen zich aan mijn wet houden
en spreken over alles wat Ik hun leer,
zullen ook hun kinderen weer regeren.
¹³ Want de Here heeft Jeruzalem uitgekozen.
Daar wilde Hij graag wonen.
¹⁴ Hij zei: ‘Dit is de plaats
waar Ik altijd rust zal vinden.
Hier wil ik graag wonen.
¹⁵ Het eten in deze stad zal Ik zegenen
en de armen die er wonen,
zal Ik volop te eten geven.
¹⁶ De priesters van Jeruzalem
zullen mijn bevrijding kennen
en de gelovigen zullen blij jubelen.
¹⁷ In Jeruzalem zal Ik David sterk maken.
Door hem die Ik uitkies,
zal het licht schijnen.
¹⁸ Zijn vijanden zal Ik met schande overladen,
maar hij zelf zal een stralende kroon dragen.’