Salmo 110

Ang Ginoo kag ang Pinili Niya nga Hari

1Nagsiling ang Ginoo sa akon Ginoo,[a]
“Pungko diri sa akon tuo hasta mapaidalom ko sa imo ang imo mga kaaway.”

Halin sa Zion,[b] palaparon sang Ginoo ang imo ginharian,
kag magagahom ka sa imo mga kaaway.
Sa adlaw nga magpakig-away ka sa imo mga kaaway, magabulig sa imo sing kinabubut-on ang imo katawhan.
Ang imo pamatan-on nga mga katawhan magakadto sa imo sa balaan nga mga bukid pareho sa tun-og sa kaagahon.[c]
Nagsumpa ang Ginoo, kag indi gid magbaylo ang iya hunahuna, nga pari ikaw sa wala sing katapusan, pareho sang pagkapari ni Melkizedek.[d]
Ang Ginoo ara sa imo tupad;
pagalaglagon niya ang mga hari sa tion nga ipakita niya ang iya kaakig.
Pagasilutan niya ang mga nasyon kag madamo ang iya pamatyon.
Pagalaglagon niya ang mga nagadumala sa bug-os nga kalibutan.

Ikaw, Mahal nga Hari,[e] magainom sa ililigan sang tubig nga ara sa higad sang dalan,
gani magabalik ang imo kusog kag magamadinalag-on ka.

Footnotes

  1. 110:1 Ginoo: ukon, agalon (nga amo ang hari). Ini nga bersikulo gin-aplikar sa kay Cristo sa Bag-o nga Kasugtanan (tan-awa ang Mat. 22:41-44; Mar. 12:35-37).
  2. 110:2 Zion: ukon, Jerusalem.
  3. 110:3 Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sa sini nga bersikulo.
  4. 110:4 Tan-awa sa Gen. 14:17-20.
  5. 110:7 Ikaw, Mahal nga Hari, magainom: sa Hebreo, magainom siya. Suno sa iban nga mga eksperto sa Biblia, ang “siya” amo ang Ginoo (tan-awa sa bersikulo 6). Pero ang kalabanan sa ila nagasiling nga ang “siya” amo ang hari nga ginasiling sang bersikulo 1-5b.