Ang Palaabuton nga Kagamhanan sang Jerusalem

¹Magbangon ka, O Jerusalem, kag magsilak, kay nag-abot na ang imo kaluwasan;^[a] magasilak sa imo ang gamhanan nga presensya sang Ginoo. ² Pagatabunan sang puwerte nga kadulom ang mga nasyon sa kalibutan, pero ikaw iya pagasilakan sang gamhanan nga presensya sang Ginoo. ³ Magapalapit sa imo kasanag ang mga nasyon kag ang ila mga hari. ⁴ Tan-awa sa imo palibot; nagatipon na ang imo katawhan sa pagpauli halin sa malayo; pareho sila sa mga bata nga ginakugos.^{[b] 5} Kon makita mo na ini mangin malipayon ka, kag magaawas gid ang imo kalipay, kay ang mga manggad sang mga nasyon pagadal-on sa imo. ⁶ Mapuno ang imo duta sang mga kamelyo sang mga taga-Midian kag sang mga taga-Efa. Magaabot sila sa imo halin sa Sheba nga may dala nga mga bulawan kag mga insenso agod magsimba sa Ginoo. ⁷ Dal-on sang taga-Kedar kag sang taga-Nebayot ang ila mga karnero sa imo, kag ihalad ini sa halaran sang Ginoo agod malipay siya. Himuon pa gid sang Ginoo ang iya templo nga halangdon. ^8-9 Magapanakayon ang mga barko nga daw sa mga panganod nga nagalupad, kag daw sa mga pating nga nagapadulong sa ila mga pugad. Ini nga mga barko iya sang mga tawo nga nagaestar sa malayo nga mga lugar,^[c] nga nagalaom sa Ginoo.^[d] Pangunahan sila sang mga barko sang Tarshish sa pagdala sang imo katawhan pabalik sa imo halin sa malayo nga mga lugar. Magadala pa sila sang mga bulawan kag mga pilak para sa Ginoo nga imo Dios, ang Balaan nga Dios sang Israel, kay ginapadunggan ka niya. ¹⁰ Nagasiling ang Ginoo sa imo, “Patindugon sang mga taga-iban nga lugar ang imo mga pader, kag ang ila mga hari magaalagad sa imo. Bisan ginsilutan ko ikaw sa akon kaakig, kaluoyan ko ikaw tungod sa akon kaayo. ¹¹ Permi lang nga mangin bukas ang imo puwertahan adlaw-gab-i, sa pagbaton sang mga manggad sang mga nasyon. Magaparada ang mga hari pasulod sa imo. ¹² Kay malaglag gid sing bug-os ang mga nasyon ukon ginharian nga indi mag-alagad sa imo. ¹³ Ang manggad sang Lebanon mangin imo—ang ila mga kahoy nga sipres, enebro, kag pino^[e]—agod mapatahom ang templo nga akon ginapuy-an. ¹⁴ Ang mga kaliwat sang mga nagapigos sa imo magapalapit sa imo nga nagasaludo. Magaluhod sa imo tiilan ang mga nagatamay sa imo, kag tawgon ka nila nga ‘Siyudad sang Ginoo,’ ukon ‘Zion nga Siyudad sang Balaan nga Dios sang Israel.’ ¹⁵ Bisan ginsikway ka kag gindumtan, kag wala sing may nagsapak sa imo, himuon ko ikaw nga halangdon sa wala sing katapusan, kag igakalipay ka sang tanan nga henerasyon. ¹⁶ Tatapon ka sang mga nasyon kag sang ila mga hari pareho sa isa ka bata nga ginapatiti sang iya iloy. Dayon mahibaluan mo nga ako amo ang Ginoo, ang imo Manluluwas kag Manughilway, ang Makagagahom nga Dios ni Jacob. ¹⁷ Bayluhan ko ang mga materyales sang imo templo: ang mga saway bayluhan ko sang bulawan, ang mga salsalon bayluhan ko sang mga pilak, ang mga kahoy bayluhan ko sang saway, kag ang mga bato bayluhan ko sang salsalon. Kag mangibabaw sa inyo ang kalinong kag pagkamatarong. ¹⁸ Wala na sing pagpamintas nga mabatian sa imo duta. Wala na sing mga kalaglagan nga magaabot sa imo. Magapalibot sa imo ang kaluwasan nga daw sa mga pader, kag magadayaw sa akon ang magasulod sa imo mga puwertahan.

¹⁹ “Ang adlaw kag ang bulan indi na mangin kasanag sa imo kon adlaw kag gab-i, kay ako, ang Ginoo, amo na ang imo kasanag sa wala sing katapusan. Ako nga imo Dios amo na ang imo katahom. ²⁰ Ako ang imo mangin adlaw kag bulan nga indi na magsalop; ako ang imo kasanag sa wala sing katapusan. Kag mauntat na ang imo mga pag-antos. ²¹ Ang tanan mo nga katawhan mangin matarong, kag panag-iyahan nila ang duta sang Israel hasta san-o. Ginhimo ko sila; pareho sila sa tanom nga akon gintanom para sa akon kadungganan. ²² Diutay lang sila, pero magadamo gid sila. Mga kubos sila, pero mangin gamhanan sila nga nasyon. Ako, ang Ginoo, ang magahimo sini gilayon sa husto nga tion.”