Pagabuligan sang Dios ang Iya Katawhan

¹Kaluluoy kamo nga mga manuglaglag nga wala pa makaagi nga ginlaglag. Kaluluoy kamo nga mga traidor, nga wala pa makaagi nga gintraiduran. Kon matapos na ang inyo pagpanglaglag kag pagpangtraidor, kamo na man ang laglagon kag traiduran.

² Ginoo, kaluoyi kami. Nagasalig kami sa imo. Pabaskuga kami adlaw-adlaw, kag luwasa kami sa tion sang kalisod. ³ Nagapalalagyo ang mga tawo sa imo tingog nga nagadaguhob. Kon magtindog ka sa pagsilot nagalalapta ang mga nasyon. ⁴ Panguhaon ang ila mga pagkabutang; mangin pareho sila sa tanom nga ginsalakay sang apan.

⁵ Ang Ginoo labaw sa tanan! Nagapuyo siya sa langit. Paluntaron niya ang hustisya kag pagkamatarong sa Jerusalem.^{[a] 6} Palig-unon niya kamo^[b] sa inyo nga panahon. Permi niya kamo luwason kag hatagan sang kaalam kag ihibalo. Ang inyo bilidhon nga manggad amo ang pagtahod sa Ginoo.

⁷ Pamati! Ang inyo maisog nga mga tawo nagasinggit sa pagpangayo sang bulig sa mga karsada; nagahilibion ang inyo mga embahador nga nagatinguha sa pagpaluntad sang kalinong. ⁸ Wala na sing may nagaagi sa karsada; wala na sing mga tawo nga nagalakat dira. Ginalapas na ang kasugtanan kag ginabaliwala ang mga saksi sini.^[c] Wala na sing tawo nga ginatahod. ⁹ Kaluluoy ang duta sang Israel. Nagkalalaya ang kakahuyan sa Lebanon, kag nahuy-an ini. Nangin kamingawan ang kapatagan sang Sharon. Nagkaladagas ang mga dahon sang mga kahoy sa Bashan kag Carmel. ¹⁰ Nagasiling ang Ginoo, “Amo na ini ang tion nga magahulag ako, kag padunggan ako sang mga tawo. ¹¹ Kamo nga mga taga-Asiria, wala sing pulos ang inyo mga ginaplano kag ginahimo. Ang inyo kaakig^[d] nga daw sa kalayo amo ang magalaglag sa inyo. ¹² Masunog kamo hasta nga mangin pareho kamo sa apog. Mangin pareho kamo sa tunukon nga mga kahoy-kahoy nga ginpang-utod kag ginsunog. ¹³ Kamo nga mga nasyon sa malayo kag sa malapit, pamatii ninyo ang akon mga ginhimo kag kilalaha ninyo ang akon pagkagamhanan.”

¹⁴ Nagakulurog sa kahadlok ang mga makasasala sa Jerusalem.^[e] Nagasiling sila, “Ang Dios pareho sa nagadabadaba nga kalayo nga indi mapatay. Sin-o sa aton ang makaestar diri sa presensya sang Dios?” ¹⁵ Ang makaestar diri amo lang ang mga tawo nga nagakabuhi sing matarong kag nagasugid sing matuod. Wala sila nagapanguwarta, kag wala nagabaton sang lagay. Wala sila nagapartisipar sa plano sa pagpatay kag sa paghimo sang iban pa nga malain nga butang. ¹⁶ Amo ini nga klase sang mga tawo ang mahilway sa katalagman, nga daw magaestar sila sa mataas nga mga lugar, nga ang ila palalipdan amo ang mga dalagko nga mga bato. Indi sila mawad-an sang pagkaon kag tubig.

¹⁷ Mga Israelinhon, makita ninyo^[f] ang isa ka hari nga gamhanan, nga ang iya ginharian puwerte kalapad. ¹⁸ Madumduman ninyo ang makahaladlok nga tion nga nagkadto sa inyo ang mga opisyal sang Asiria kag nag-isip kon pila ang inyo mga tore kag kon pila ang makuha nila nga mga pagkabutang sa inyo. ¹⁹ Pero indi na ninyo makita inang bugalon^[g] nga mga tawo, nga ang ila lingguahe indi ninyo maintiendihan. ²⁰ Tan-awa ninyo ang Zion, ang Jerusalem, ang siyudad nga ginasaulugan naton sang aton mga piesta. Makita ninyo ini nga malinong kag malig-on. Pareho ini sa mabakod nga tolda nga ang iya mga palpal indi magabot kag ang mga higot indi mabugto. ²¹ Sa sini nga lugar ipakita sang Ginoo sa aton nga gamhanan siya. Ang Jerusalem mangin pareho sa isa ka lugar nga may malapad nga mga suba kag mga sapa nga indi matabok sang sakayan sang mga kaaway. ²² Himuon ini sang Ginoo tungod kay siya amo ang aton manughukom, manughimo sang kasuguan,^[h] kag hari. Siya ang magaluwas sa aton.

²³ Karon ang Jerusalem pareho sa sakayan nga halog ang mga higot kag halog ang palo,^[i] kag indi mahumlad ang mga layag. Pero magaabot ang tion nga madamo gid nga pagkabutang ang maagaw sang Jerusalem sa iya mga kaaway. Bisan gani ang mga piang mapartihan. ²⁴ Wala sing pumuluyo sa Jerusalem nga magasiling, “Masakiton ako.” Patawaron sang Dios ang ila mga sala.