พระดำรัสเกี่ยวกับอียิปต์
1องค์พระผู้เป็นเจ้ามีพระดำรัสมาถึงผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์เกี่ยวกับชนชาติต่างๆ ดังนี้
2 พระดำรัสเกี่ยวกับอียิปต์
ว่าด้วยกองทัพของฟาโรห์เนโคกษัตริย์แห่งอียิปต์ ซึ่งถูกกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนพิชิตที่คารเคมิชริมฝั่งแม่น้ำยูเฟรติส ในปีที่สี่ของรัชกาลเยโฮยาคิมโอรสกษัตริย์โยสิยาห์แห่งยูดาห์ความว่า
3 “จงเตรียมโล่ทั้งเล็กและใหญ่ของเจ้า
แล้วรุดหน้าออกไปประจัญบาน!
4 ผูกอานม้าเถิด
และขี่ควบไป!
จงเข้าประจำที่
พร้อมกับสวมหมวกเกราะ!
จงขัดหอก
จงสวมเสื้อเกราะ!
5 เราเห็นอะไร?
พวกเขาตกใจกลัว
พวกเขาถอยทัพ
นักรบของพวกเขาพ่ายแพ้
เขารีบหนี
ไม่หันกลับ
มีความสยดสยองอยู่รอบด้าน”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
6 “คนฝีเท้าไวก็หนีไม่พ้น
คนเข้มแข็งก็หนีไม่รอด
ในทิศเหนือริมฝั่งแม่น้ำยูเฟรติส
พวกเขาสะดุดและล้มลง
7 “นี่ใครกันหนอซึ่งพุ่งขึ้นมาเหมือนลำน้ำไนล์
เหมือนแม่น้ำที่เชี่ยวกราก?
8 อียิปต์พุ่งขึ้นเหมือนลำน้ำไนล์
เหมือนแม่น้ำที่เชี่ยวกราก
อียิปต์คุยโอ่ว่า ‘ข้าจะพุ่งขึ้นปกคลุมโลก
ข้าจะทำลายนครต่างๆ และประชากรของนครเหล่านั้น’
9 ม้าทั้งหลายเอ๋ย จงบุกเข้าไปเถิด!
พลรถรบเอ๋ย จงเร่งขับรถรบอย่างเร็วรี่!
นักรบเอ๋ย จงรุดหน้าเข้าไป
ทั้งชาวคูช[a]และชาวพูตซึ่งถือโล่
ชาวลิเดียซึ่งโก่งธนู
10 แต่วันนั้นเป็นวันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์
วันแห่งการแก้แค้น เพื่อแก้แค้นศัตรูของพระองค์
ดาบจะฟาดฟันจนหนำใจ
และอาบเลือดจนชุ่มโชก
เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์จะได้รับเครื่องบูชา
ในแดนภาคเหนือริมฝั่งแม่น้ำยูเฟรติส
11 “ธิดาพรหมจารีแห่งอียิปต์[b]เอ๋ย
ขึ้นไปรับยาที่กิเลอาดสิ
แต่เจ้าเยียวยาไปก็เปล่าประโยชน์
บำบัดรักษาอย่างไรก็ไม่หาย
12 ประชาชาติทั้งหลายจะได้ยินถึงความอัปยศของเจ้า
เสียงร่ำไห้ของเจ้าจะระงมไปทั่วแผ่นดินโลก
นักรบจะสะดุดทับกัน
และล้มลงด้วยกัน”
13 พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งมีมาถึงผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์เรื่องที่กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนจะมาโจมตีอียิปต์ความว่า
14 “จงประกาศในอียิปต์ ป่าวร้องในมิกดล
และในเมมฟิส[c]กับทาห์ปานเหสว่า
‘จงเข้าประจำที่และเตรียมพร้อม
เพราะดาบจะฟาดฟันบรรดาผู้ที่อยู่รอบตัวเจ้า’
15 เหตุใดนักรบของเจ้าจึงถูกปราบราบคาบ?
พวกเขาไม่อาจยืนหยัดเพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าจะผลักเขาล้มลง
16 นักรบทั้งหลายจะล้มลุกคลุกคลาน
ล้มทับกัน
และพวกเขาพูดกันว่า ‘ลุกขึ้นเถิด ให้เรากลับบ้านเกิดเมืองนอน
ไปหาพี่น้องร่วมชาติของเรา
หนีให้พ้นดาบของผู้กดขี่ข่มเหง’
17 ที่นั่นพวกเขาจะร้องว่า
‘ฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ดีแต่โวยวาย
เขาพลาดโอกาสของตนแล้ว’”
18 องค์กษัตริย์ผู้ทรงพระนามว่าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า
“เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด
ผู้หนึ่งซึ่งสูงตระหง่านเหมือนภูเขาทาโบร์
เหมือนภูเขาคารเมลริมทะเลนั้นจะมา
19 พวกเจ้าผู้อาศัยอยู่ในอียิปต์
จงเก็บข้าวของเตรียมเป็นเชลยเถิด
เพราะเมมฟิสจะกลายเป็นซากปรักหักพัง
ถูกทิ้งร้างไม่มีผู้อยู่อาศัย
20 “อียิปต์คือวัวสาวตัวงาม
แต่จะมีเหลือบจากทางเหนือ
มาต่อสู้กับมัน
21 ทหารรับจ้างในกองทัพอียิปต์
เหมือนวัวที่ขุนจนอ้วน
พวกเขาก็จะหันกลับแตกหนีไปเช่นกัน
พวกเขาจะไม่ยืนหยัดอยู่
เพราะวันหายนะกำลังจะมาถึงเขาแล้ว
เป็นเวลาที่พวกเขาจะถูกลงโทษ
22 อียิปต์ส่งเสียงเหมือนงูที่เลื้อยหนี
ขณะที่ศัตรูยกกำลังบุกเข้ามา
พวกเขาถือขวานบุกเข้ามา
เหมือนคนโค่นต้นไม้
23 เขาจะโค่นป่าของอียิปต์”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
“แม้จะหนาทึบ
พวกเขามีจำนวนมหาศาลนับไม่ถ้วน
มากกว่าทัพตั๊กแตน
24 ธิดาแห่งอียิปต์[d]จะอัปยศอดสู
ตกอยู่ในกำมือของคนจากทางเหนือ”
25 พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า “เรากำลังจะลงโทษเทพเจ้าอาโมนแห่งเมืองเธเบส[e] ลงโทษฟาโรห์ ดินแดนอียิปต์ บรรดาเทพเจ้าและกษัตริย์ทั้งปวง และบรรดาคนที่พึ่งฟาโรห์ 26 เราจะมอบพวกเขาแก่ผู้หมายเอาชีวิตพวกเขา แก่กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนและทหารของเขา แต่ต่อมาภายหลัง อียิปต์จะมีผู้อยู่อาศัยเหมือนในอดีตที่ผ่านมา” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
27 “ยาโคบผู้รับใช้ของเราเอ๋ย อย่ากลัวเลย
อิสราเอลเอ๋ย อย่าเสียขวัญเลย
เราจะช่วยเจ้าจากแดนไกลอย่างแน่นอน
จะช่วยลูกหลานของเจ้าจากดินแดนที่เขาตกเป็นเชลย
ยาโคบจะมีสันติสุขและความมั่นคงอีกครั้ง
และจะไม่มีใครทำให้เขาหวาดกลัว
28 ยาโคบผู้รับใช้ของเราเอ๋ย อย่ากลัวเลย
เพราะเราอยู่กับเจ้า” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
“ถึงแม้เราจะทำลายล้างมวลประชาชาติ
ที่เราทำให้พวกเจ้ากระจัดกระจายเข้าไปนั้นจนหมดสิ้น
แต่เราจะไม่ทำลายล้างเจ้าให้สิ้นไป
เราจะตีสั่งสอนเจ้า แต่ก็ด้วยความยุติธรรมเท่านั้น
เราจะไม่ปล่อยให้เจ้าลอยนวลพ้นโทษไป”