Narodzenie Jezusa

¹Tymczasem August, rzymski cezar, wydał dekret o powszechnym spisie ludności w swoim państwie. ² Był to pierwszy taki spis od chwili, gdy Kwiryniusz został gubernatorem Syrii. ³ Wszyscy udawali się więc do swoich rodzinnych miejscowości, aby dać się tam zapisać. ⁴ Józef musiał wyruszyć z Nazaretu w Galilei do Betlejem w Judei, rodzinnego miasta króla Dawida. Pochodził bowiem z jego rodu. ⁵ Wybrał się więc w drogę wraz z Marią, swoją narzeczoną, która była już w zaawansowanej ciąży. ⁶ Gdy tam dotarli, nadszedł czas porodu ⁷ i Maria urodziła swojego pierwszego Syna. Owinęła Go w pieluszki i położyła w stajennym żłobie, gdyż nie było już dla nich miejsca w tamtejszym zajeździe.

Pasterze i aniołowie

⁸ Tej właśnie nocy, na pobliskich łąkach pasterze pilnowali owiec. ⁹ Nagle stanął pośród nich anioł, a wokół zajaśniała chwała Pana. Bardzo się przestraszyli, ¹⁰ lecz anioł rzekł:

—Nie bójcie się! Przynoszę wam radosną nowinę, która dotyczy wszystkich ludzi. ¹¹ Dzisiaj w Betlejem narodził się Zbawiciel, długo oczekiwany Mesjasz i Pan! ¹² Oto jak Go rozpoznacie: Ujrzycie Niemowlę owinięte w pieluszki, leżące w żłobie.

¹³ W tym momencie pojawiło się całe mnóstwo aniołów, którzy wielbili Boga:

¹⁵ Gdy aniołowie powrócili do nieba, pasterze powiedzieli:

—Chodźmy do Betlejem i zobaczmy ten cud, o którym usłyszeliśmy.

¹⁶ Pobiegli do miasteczka i odnaleźli Marię z Józefem. Zobaczyli też leżące w żłobie Niemowlę. ¹⁷ A wszystkim napotkanym ludziom opowiadali o tym, co przeżyli i co anioł mówił o Dziecku. ¹⁸ Słuchający ich nie mogli wyjść z podziwu, ¹⁹ a Maria zachowywała to wszystko w swoim sercu i wiele o tym rozmyślała. ²⁰ Pasterze zaś powrócili do swoich stad, wielbiąc Boga za to, że usłyszeli i zobaczyli dokładnie to, co im zapowiedział anioł.

Ofiarowanie Jezusa w świątyni

²¹ Po ośmiu dniach, podczas ceremonii obrzezania, nadano Dziecku imię Jezus, zgodnie z tym, co nakazał anioł, zanim jeszcze się poczęło.

²² Gdy zakończył się okres poporodowego oczyszczenia, ustalony w Prawie Mojżesza, rodzice zanieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go poświęcić Panu. ²³ W Prawie napisano bowiem: „Każdego pierwszego syna poświęcicie Panu”. ²⁴ Złożyli też ofiarę oczyszczenia, którą według Prawa mogła być para synogarlic lub dwa młode gołębie.

²⁵ A mieszkał wtedy w Jerozolimie niejaki Symeon. Był to człowiek prawy, bardzo pobożny i posłuszny Duchowi Świętemu. Nieustannie oczekiwał nadejścia upragnionego przez Żydów Mesjasza. ²⁶ Duch Święty objawił mu, że nie umrze, dopóki Go nie ujrzy. ²⁷ Tego właśnie dnia Symeon, kierowany przez Ducha, przyszedł do świątyni. Gdy więc rodzice przynieśli Jezusa, by zgodnie z Prawem poświęcić Go Panu, ²⁸ spotkali Symeona. On zaś wziął Dziecko na ręce i uwielbił Boga, mówiąc:

³³ Słysząc te słowa o Jezusie, Józef i Maria zdumieli się. ³⁴ Symeon zaś pobłogosławił ich i rzekł do Marii:

—Ten Chłopiec stanie się przyczyną kontrowersji w Izraelu: jedni Go odrzucą, ściągając na siebie zgubę, a inni z radością Go przyjmą. ³⁵ W ten sposób wyjdą na jaw najskrytsze ludzkie myśli. Twoją zaś duszę przeniknie miecz cierpienia.

³⁶ Tego dnia była również w świątyni prorokini Anna, córka Fanuela, z rodu Asera. Została ona wdową po siedmiu latach małżeństwa, ³⁷ a obecnie miała już osiemdziesiąt cztery lata—była więc w podeszłym wieku. Przez cały czas nie opuszczała jednak świątyni—dniem i nocą służyła bowiem Bogu, modląc się i powstrzymując się od posiłków. ³⁸ Gdy spotkała Marię z małym Jezusem, zaczęła wychwalać Boga. Potem zaś wszystkim mieszkańcom Jerozolimy, którzy oczekiwali przyjścia Zbawiciela, mówiła, że Mesjasz już się narodził.

³⁹ Po spełnieniu wszystkich wymogów Bożego Prawa, rodzice Jezusa powrócili do rodzinnego Nazaretu w Galilei. ⁴⁰ Z upływem czasu Chłopiec dorastał, nabierał sił i stawał się coraz mądrzejszy, a Bóg nieustannie mu błogosławił.

Dwunastoletni Jezus w świątyni

⁴¹ Jego rodzice każdego roku udawali się do Jerozolimy na święto Paschy. ⁴² Gdy Jezus ukończył dwanaście lat, zabrali Go ze sobą. ⁴³ Po skończonych uroczystościach wszyscy udali się w drogę powrotną, ale Jezus został w Jerozolimie. Początkowo rodzice tego nie zauważyli. ⁴⁴ Szukali Go wśród krewnych i przyjaciół, bo sądzili, że idzie gdzieś w tłumie. ⁴⁵ Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy, by tam kontynuować poszukiwania. ⁴⁶ Dopiero po trzech dniach odnaleźli Jezusa. Siedział w świątyni, w gronie nauczycieli Prawa Mojżesza. Słuchał ich i zadawał im pytania, ⁴⁷ a wszystkich obecnych zadziwiał swoimi wypowiedziami i mądrością. ⁴⁸ Rodzice byli zaskoczeni tym widokiem.

—Synu—powiedziała matka—dlaczego tak postąpiłeś? Szukaliśmy Cię z ojcem i bardzo się niepokoiliśmy.

⁴⁹ —Dlaczego Mnie szukaliście?—zapytał. —Nie wiedzieliście, że powinienem zajmować się sprawami mojego Ojca?

⁵⁰ Ale oni nie zrozumieli, co chciał przez to powiedzieć. ⁵¹ Wrócił razem z nimi do Nazaretu i był im posłuszny, a Jego matka wszystko to zachowywała w swoim sercu. ⁵² Jezus zaś rósł i nabierał mądrości, ciesząc się przychylnością Boga i ludzi.