Wprowadzenie

¹Dostojny Teofilu! Wielu już starało się uporządkować wydarzenia z życia Chrystusa, ² zgodnie z tym, co przekazali naoczni świadkowie i pierwsi głosiciele słowa. ³ Ja również uznałem za słuszne przestudiować je, od pierwszego do ostatniego, i dokładnie opisać wszystko po kolei, ⁴ abyś był pewien tego, czego się nauczyłeś.

Zapowiedź narodzenia Jana Chrzciciela

⁵ Zacznę od historii o pewnym kapłanie, Zachariaszu, który żył w Judei za panowania króla Heroda. Należał on do kapłańskiej grupy Abiasza. Z kapłańskiego rodu Aarona pochodziła również jego żona, Elżbieta. ⁶ Byli to ludzie prawi w oczach Boga, żyjący w zgodzie zarówno z duchem, jak i z literą całego Bożego Prawa. ⁷ Oboje dożyli sędziwego wieku, ale nie mieli dzieci, gdyż Elżbieta była bezpłodna.

⁸ Pewnego dnia, grupa Zachariasza pełniła służbę w świątyni, jemu zaś w drodze losowania ⁹ przypadł zaszczyt wejścia do miejsca świętego i złożenia Panu ofiary z kadzidła. ¹⁰ W tym czasie na dziedzińcu znajdowało się wielu modlących się ludzi.

¹¹ Będąc w świątyni, Zachariasz ujrzał nagle anioła Bożego stojącego po prawej stronie ołtarza kadzenia. ¹² Ogarnęły go zdumienie i strach. ¹³ Lecz anioł powiedział:

—Nie bój się, Zachariaszu! Przyszedłem ci oznajmić, że Bóg wysłuchał twojej modlitwy: Elżbieta, twoja żona, urodzi syna. Daj mu na imię Jan. ¹⁴ Stanie się on przyczyną radości nie tylko dla was, ale także dla wielu innych ludzi. ¹⁵ Będzie wielki w oczach Pana. Nie będzie pił wina ani innych tego rodzaju napojów i już w łonie matki zostanie napełniony Duchem Świętym. ¹⁶ Przekona on wielu potomków Izraela, aby powrócili do Pana, swojego Boga. ¹⁷ Będzie się odznaczał nieugiętym duchem i mocą proroka Eliasza. To on poprzedzi nadejście Mesjasza i przygotuje ludzi dla Pana, nauczając ich prawości. Pogodzi również rodziców z dziećmi.

¹⁸ —To chyba niemożliwe?—odpowiedział Zachariasz aniołowi. —Jestem już przecież stary, a moja żona również jest w podeszłym wieku.

¹⁹ —Ja jestem Gabriel—rzekł wtedy anioł. —Przebywam w najbliższym otoczeniu Boga. To On posłał mnie do ciebie z tą dobrą nowiną. ²⁰ Ponieważ mi jednak nie uwierzyłeś, staniesz się niemy aż do czasu spełnienia się wszystkiego, co zapowiedziałem.

²¹ Tymczasem ludzie na dziedzińcu czekali na Zachariasza i dziwili się, dlaczego jeszcze nie wychodzi. ²² Gdy się wreszcie ukazał, nie był w stanie wypowiedzieć ani słowa. Po jego gestach zebrani zorientowali się, że właśnie widział anioła. ²³ Zachariasz pozostał w świątyni jeszcze kilka dni i dopiero po zakończeniu swojej kapłańskiej służby powrócił do domu. ²⁴ Wkrótce jego żona zaszła w ciążę i przez pięć następnych miesięcy żyła w odosobnieniu.

²⁵ —Jakże dobry jest Pan!—cieszyła się. —Zdjął ze mnie hańbę bezdzietności.

Zapowiedź narodzenia Jezusa

²⁶ Gdy Elżbieta była w szóstym miesiącu ciąży, Bóg posłał anioła Gabriela do galilejskiego miasteczka Nazaret, ²⁷ do pewnej panny o imieniu Maria, która była narzeczoną Józefa, potomka króla Dawida. ²⁸ Gabriel, stanąwszy przed nią, powiedział:

—Witaj! Pan jest z tobą i obdarzył cię szczególną łaską!

²⁹ Oszołomiona Maria zastanawiała się, co miałoby oznaczać takie powitanie.

³⁰ —Nie bój się, Mario!—rzekł wtedy anioł. —Bóg zechciał ci okazać wyjątkową łaskę! ³¹ Wkrótce poczniesz i urodzisz syna, któremu dasz na imię Jezus. ³² Będzie On wielki i nazwą Go Synem Najwyższego. Bóg da Mu tron Jego przodka, króla Dawida. ³³ Będzie wiecznie panował nad Izraelem, a Jego królestwo nie będzie miało końca!

³⁴ —Ale jak to się stanie?—zapytała Maria. —Jestem jeszcze dziewicą!

³⁵ —Zstąpi na ciebie Duch Święty i osłoni cię moc Boga. Dlatego dziecko, które urodzisz, będzie świętym Synem Boga. ³⁶ Sześć miesięcy temu twoja krewna Elżbieta, uważana za bezpłodną, również zaszła w ciążę, mimo podeszłego wieku. ³⁷ Dla Boga bowiem wszystko jest możliwe.

³⁸ —Chcę służyć mojemu Panu—rzekła Maria—i jestem gotowa na wszystko, co się Jemu podoba. Niech się stanie tak, jak powiedziałeś.

Wtedy anioł odszedł.

Maria odwiedza Elżbietę

³⁹ Maria szybko udała się do rodzinnego miasta Zachariasza, położonego w górzystej krainie Judei, ⁴⁰ aby odwiedzić Elżbietę. ⁴¹ Gdy tylko wypowiedziała słowa pozdrowienia, na dźwięk jej głosu poruszyło się w łonie Elżbiety dziecko, a ona sama została napełniona Duchem Świętym. ⁴² Zawołała z radości i powiedziała do Marii:

—Jak bardzo Bóg wyróżnił cię spośród wszystkich kobiet i jak szczęśliwe jest twoje dziecko! ⁴³ To dla mnie zaszczyt, że odwiedziła mnie matka mojego Pana! ⁴⁴ Gdy tylko usłyszałam twoje pozdrowienie, z radości poruszyło się we mnie dzieciątko! ⁴⁵ Naprawdę Bóg obdarzył cię wyjątkowym szczęściem, bo uwierzyłaś, że spełnią się Jego słowa.

Pieśń Marii

Maria powiedziała wtedy:

⁵⁶ Maria przebywała u Elżbiety około trzech miesięcy, po czym wróciła do domu.

Narodzenie Jana Chrzciciela

⁵⁷ Gdy nadszedł czas, Elżbieta urodziła syna. ⁵⁸ Wiadomość o łasce, okazanej jej przez Pana, dotarła wkrótce do krewnych i znajomych i wszyscy bardzo się ucieszyli. ⁵⁹ Ósmego dnia po urodzeniu zeszli się na uroczystość obrzezania. Chcieli, aby dziecko otrzymało imię ojca—Zachariasza, ⁶⁰ ale Elżbieta sprzeciwiła się temu:

—Nie! Damy mu na imię Jan—rzekła.

⁶¹ —Dlaczego? Przecież w całej twojej rodzinie nie ma ani jednej osoby o takim imieniu!

⁶² Zwrócili się więc do Zachariasza, ojca dziecka. ⁶³ On zaś gestem poprosił, aby mu podano tabliczkę, i ku zdziwieniu obecnych napisał: „Niech się nazywa Jan”. ⁶⁴ W tej samej chwili odzyskał mowę i zaczął wielbić Boga.

⁶⁵ Wszystkich zebranych ogarnął lęk i podziw, a wiadomość o tym zdarzeniu szybko rozeszła się po całej okolicy ⁶⁶ i zastanawiano się:

—Kim będzie to dziecko? Widać, że Bóg naprawdę nad nim czuwa.

Pieśń Zachariasza

⁶⁷ Wielbiąc Boga, Zachariasz został napełniony Duchem Świętym i zaczął prorokować:

⁸⁰ Czas upływał, a chłopiec rozwijał się i wzmacniał duchowo. Gdy dorósł, zamieszkał samotnie na pustyni i przebywała tam aż do chwili rozpoczęcia swojej publicznej działalności w Izraelu.