คำพิพากษาอิสราเอล
1“เหล่าปุโรหิต ฟังเถิด!
อิสราเอลทั้งหลาย จงตั้งใจฟัง!
ราชวงศ์เอ๋ย จงฟัง!
นี่คือคำพิพากษาที่มีมาถึงเจ้า
เจ้าเป็นกับดักที่มิสปาห์
เป็นตาข่ายที่ขึงไว้บนภูเขาทาโบร์
2 บรรดากบฏก็พ่ายแพ้ยับเยิน
เราจะตีสั่งสอนเขาทุกคน
3 เรารู้เรื่องของเอฟราอิมทุกอย่าง
อิสราเอลไม่ได้ถูกซ่อนเร้นจากเรา
เอฟราอิมเอ๋ย บัดนี้เจ้าได้หันไปเป็นโสเภณี
อิสราเอลก็เสื่อมทรามลง
4 “การกระทำของพวกเขาไม่ยอมปล่อยพวกเขา
ให้กลับมาหาพระเจ้าของพวกเขา
วิญญาณแห่งการเป็นโสเภณีอยู่ในหัวใจของพวกเขา
พวกเขาไม่ยอมรับองค์พระผู้เป็นเจ้า
5 ความหยิ่งผยองของอิสราเอลเป็นหลักฐานผูกมัดพวกเขา
ชนอิสราเอลและแม้แต่เอฟราอิมเองก็สะดุดล้มลงในบาป
ยูดาห์ก็ล้มลงไปกับพวกเขาด้วย
6 เมื่อพวกเขานำฝูงแกะและฝูงสัตว์ของตน
มาแสวงหาองค์พระผู้เป็นเจ้า
พวกเขาจะไม่พบพระองค์
พระองค์ทรงทิ้งพวกเขาไปเสียแล้ว
7 พวกเขาไม่ซื่อสัตย์ต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า
พวกเขาให้กำเนิดลูกนอกสมรส
บัดนี้เทศกาลขึ้นหนึ่งค่ำของพวกเขา
จะทำลายล้างพวกเขาและทุ่งนาของพวกเขา
8 “จงเป่าแตรในกิเบอาห์
จงเป่าเขาสัตว์ในรามาห์
จงโห่ร้องเหมือนออกศึกในเบธอาเวน[a]
เบนยามินเอ๋ย จงนำหน้าไป
9 ในวันลงทัณฑ์
เอฟราอิมจะถูกทิ้งร้าง
เราประกาศสิ่งที่แน่นอน
ท่ามกลางเผ่าต่างๆ ของอิสราเอล
10 บรรดาผู้นำของยูดาห์
เป็นเหมือนคนที่โยกย้ายหลักหินกั้นเขตแดน
เราจะระบายโทสะเหนือพวกเขา
เหมือนกระแสน้ำท่วม
11 เอฟราอิมถูกกดขี่ข่มเหง
และถูกเหยียบย่ำลงทัณฑ์
แต่ก็ยังดึงดันติดตามบรรดารูปเคารพ[b]
12 เราเป็นเหมือนแมลงกัดกินเอฟราอิม
และเป็นเหมือนความเน่าเปื่อยของชนยูดาห์
13 “เมื่อเอฟราอิมเห็นโรคภัยของตน
และยูดาห์เห็นบาดแผลของตน
เอฟราอิมก็หันไปหาอัสซีเรีย
และส่งคนไปหากษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่เพื่อขอความช่วยเหลือ
แต่เขาไม่สามารถรักษาเจ้าให้หายได้
ไม่สามารถเยียวยาบาดแผลของเจ้าได้เลย
14 เพราะเราจะเป็นเหมือนสิงโตสำหรับเอฟราอิม
เป็นเหมือนราชสีห์สำหรับยูดาห์
เราจะฉีกทึ้งพวกเขาเป็นชิ้นๆ แล้วจากไป
เราจะคาบพวกเขาไป และไม่มีใครช่วยเขาได้
15 จากนั้นเราจะกลับไปยังที่ของเรา
จนกว่าพวกเขาจะยอมรับผิด
แล้วพวกเขาจะแสวงหาหน้าของเรา
ในความทุกข์ยากของพวกเขา พวกเขาจะแสวงหาเราอย่างจริงจัง”