คำพยากรณ์กล่าวโทษกษัตริย์ไทระ
1พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า 2 “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงกล่าวแก่ผู้ปกครองเมืองไทระว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า
“ ‘ด้วยความหยิ่งผยองในจิตใจ
เจ้ากล่าวว่า “ข้าคือเทพเจ้า
ข้านั่งเหนือบัลลังก์ของเทพเจ้า
ที่ใจกลางห้วงสมุทร”
แต่เจ้าเป็นเพียงมนุษย์ ไม่ใช่เทพเจ้า
แม้เจ้าจะคิดว่าตนเองเฉลียวฉลาดเสมอเทพเจ้า
3 เจ้าฉลาดกว่าดาเนียล[a]หรือ?
ไม่มีความลับใดซ่อนเร้นจากเจ้าหรือ?
4 โดยสติปัญญาและความเข้าใจ
เจ้าหาทรัพย์สมบัติมาให้ตนเอง
และสะสมเงินทอง
ไว้ในคลังของเจ้า
5 โดยความช่ำชองในการค้าขาย
เจ้าทำให้ทรัพย์สมบัติของตนทวีขึ้น
และเนื่องจากความมั่งคั่งของเจ้า
จิตใจของเจ้าก็หยิ่งผยองขึ้น
6 “ ‘ฉะนั้นพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า
“ ‘เนื่องจากเจ้าคิดว่าตัวเองฉลาด
มีสติปัญญาเสมอเทพเจ้า
7 เรากำลังจะนำคนต่างชาติมาสู้รบกับเจ้า
เป็นประชาชาติที่อำมหิตที่สุด
พวกเขาจะชักดาบห้ำหั่นความงามและสติปัญญาของเจ้า
และทำลายความโอ่อ่าตระการตาของเจ้า
8 คนเหล่านั้นจะผลักเจ้าลงสู่เหวลึก
และเจ้าจะถูกฆ่าอย่างโหดเหี้ยม
ที่ใจกลางห้วงสมุทร
9 ถึงตอนนั้นเจ้าจะพูดไหมว่า “ข้าคือเทพเจ้า”
ต่อหน้าบรรดาผู้สังหารเจ้า?
เจ้าจะเป็นเพียงมนุษย์ไม่ใช่เทพเจ้า
ในเงื้อมมือของผู้ที่ปลิดชีวิตเจ้า
10 เจ้าจะตายอย่างคนที่ไม่ได้เข้าสุหนัต
โดยน้ำมือของชาวต่างชาติ
เราได้ลั่นวาจาไว้ พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น’ ”
11 พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า 12 “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงคร่ำครวญเกี่ยวกับกษัตริย์ไทระและกล่าวแก่เขาว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า
“ ‘เจ้าเป็นแบบฉบับของความสมบูรณ์
เปี่ยมด้วยสติปัญญาและความงามเพียบพร้อม
13 เจ้าอยู่ในเอเดน
ในอุทยานของพระเจ้า
มีอัญมณีล้ำค่าประดับประดา
ได้แก่ ทับทิม บุษราคัม มรกต
เพชร เพทาย โกเมน
มณีโชติ ไพฑูรย์ และเบริล[b]
ทั้งเรือนและหนามเตย[c]ทำด้วยทองคำ
สิ่งเหล่านี้จัดเตรียมไว้พร้อมสรรพในวันที่สร้างเจ้าขึ้นมา
14 เจ้าได้รับการเจิมตั้งให้เป็นเครูบผู้พิทักษ์
เพราะเราได้กำหนดเจ้าไว้เช่นนั้น
เจ้าอยู่บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้า
และดำเนินอยู่ท่ามกลางอัญมณีอันส่องประกายโชติช่วงดุจไฟ
15 ตั้งแต่วันที่เจ้าถูกสร้างขึ้น
ความประพฤติของเจ้าก็ปราศจากที่ติ
จนกระทั่งพบความชั่วร้ายในตัวเจ้า
16 การทำมาค้าขึ้น
ทำให้เจ้าเต็มไปด้วยความอำมหิต
และเจ้าได้ทำบาป
ฉะนั้นเราจึงขับไล่เจ้าไปจากภูเขาของพระเจ้าด้วยความอดสู
เครูบผู้พิทักษ์เอ๋ย เราจึงไล่เจ้าไป
จากท่ามกลางอัญมณีอันส่องประกายโชติช่วงดุจไฟ
17 จิตใจของเจ้าหยิ่งผยอง
เพราะความงามของเจ้า
และเจ้าได้ทำให้สติปัญญาของตนเสื่อมทรามไป
เพราะความโอ่อ่าตระการของตน
ฉะนั้นเราจึงเหวี่ยงเจ้าลงบนแผ่นดินโลก
ทำให้กษัตริย์ทั้งหลายตกตะลึง
18 เจ้าได้ทำให้สถานนมัสการทั้งหลายของเจ้าตกต่ำ
เพราะบาปหนาและการค้าอันทุจริตของเจ้า
ฉะนั้นเราจึงบันดาลไฟออกมาจากเจ้า
เผาผลาญเจ้า
และทำให้เจ้าเหลือแต่เถ้าถ่าน
กองอยู่ที่พื้นต่อหน้าคนพบเห็น
19 มวลประชาชาติที่รู้จักเจ้า
ก็ตกตะลึงเพราะเจ้า
เจ้ามาถึงจุดจบอันน่าสยดสยอง
และไม่มีเจ้าอีกต่อไป’ ”
คำพยากรณ์กล่าวโทษไซดอน
20 พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า 21 “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงประณามไซดอน กล่าวพยากรณ์แก่เมืองนั้นว่า 22 ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า
“ ‘ไซดอนเอ๋ย เราเป็นศัตรูกับเจ้า
และเราจะได้รับเกียรติสิริจากสิ่งที่เราจะทำกับเจ้า
เจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์
เมื่อเราลงอาญาเจ้า
และสำแดงความบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ของเราแก่เจ้า
23 เราจะส่งภัยพิบัติมาเหนือเจ้า
และทำให้เลือดหลั่งนองตามถนนหนทาง
ผู้ที่ถูกสังหารจะล้มตายในเจ้า
ด้วยดาบซึ่งฟาดฟันอยู่รอบด้าน
เมื่อนั้นเจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์
24 “ ‘ประชากรอิสราเอลไม่ต้องพบกับเพื่อนบ้านที่ชั่วร้ายซึ่งเป็นหนามทิ่มแทงให้เจ็บปวดอีกต่อไป เมื่อนั้นพวกเขาจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต
25 “ ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เมื่อเรารวบรวมชนชาติอิสราเอลออกมาจากชาติต่างๆ ที่เขาถูกทำให้กระจัดกระจัดกระจายไปนั้น เราจะสำแดงความบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ของเราผ่านพวกเขาต่อหน้าชนชาติทั้งหลาย จากนั้นพวกเขาจะอาศัยอยู่ในดินแดนของตน ซึ่งเรามอบให้ยาโคบผู้รับใช้ของเรา 26 พวกเขาจะอาศัยอยู่ที่นั่นอย่างปลอดภัย จะสร้างบ้านเรือน ทำสวนองุ่น จะอาศัยอยู่อย่างสงบสุข เมื่อเราลงทัณฑ์บรรดาประเทศเพื่อนบ้านผู้ประทุษร้ายเขา เมื่อนั้นพวกเขาจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขา’ ”