เพลงโซโลมอน 5

¹ผมเข้ามาในสวนของผมแล้ว
นวลน้องของพี่ เจ้าสาวของผม
ผมได้เก็บมดยอบและเครื่องหอม
กินรวงผึ้งกับน้ำผึ้งของผม
ดื่มเหล้าองุ่นกับน้ำนมของผมแล้ว

เพื่อนๆ เอ๋ย กินและดื่มเถิด
คู่รักเอ๋ย ดื่มให้อิ่มเอมเปรมอุรา

² ดิฉันหลับไปแต่หัวใจยังตื่นอยู่
ฟังสิ! ที่รักของดิฉันกำลังเคาะประตู และพร่ำว่า
“นวลน้องของพี่ ยอดรักของผม เปิดประตูรับผมเถิด
แม่นกพิราบน้อยๆ ของผม แม่คนงามไม่มีที่ติ
ศีรษะของผมชุ่มด้วยน้ำค้าง
และเส้นผมชุ่มด้วยละอองน้ำยามราตรี”
³ แต่ดิฉันถอดเสื้อคลุมออกแล้ว
จะให้สวมเข้าไปใหม่หรือ?
ดิฉันล้างเท้าแล้ว
จะให้ไปเปื้อนดินอีกหรือ?
⁴ ยอดรักของดิฉันพยายามถอดสลักประตู
ใจของดิฉันเต้นแรงเพราะคิดถึงเขา
⁵ ดิฉันลุกขึ้นเพื่อเปิดประตูรับที่รักของดิฉัน
ขณะถอดดาลประตู
มือของดิฉันชุ่มด้วยหยดน้ำหอม
นิ้วของดิฉันอบอวลด้วยกลิ่นมดยอบ
⁶ ดิฉันเปิดประตูต้อนรับที่รักของดิฉัน
แต่เขาได้จากไปแล้ว
ดิฉันใจหายเมื่อเขาจากไป^[a]
ดิฉันค้นหาเขา แต่ไม่พบเลย
ดิฉันร้องเรียกเขา แต่ไม่มีคำขานตอบ
⁷ ยามรักษาการณ์มาพบดิฉันเข้า
ขณะที่พวกเขาตระเวนไปรอบเมือง
พวกเขาทุบตีจนดิฉันฟกช้ำ
พวกยามรักษาการณ์ที่กำแพงเมือง
เขาริบเสื้อคลุมของดิฉันไป!
⁸ บรรดาสตรีชาวเยรูซาเล็มเอ๋ย ดิฉันขอร้องว่า
หากพบที่รักของดิฉัน
ถ้าเธอจะบอกอะไรกับเขา?
จงบอกเขาว่าดิฉันกำลังป่วยเป็นไข้ใจ

⁹ แม่หญิงผู้เลอโฉม
ที่รักของเธอดีกว่าคนอื่นอย่างไร?
เขาดีกว่าคนอื่นอย่างไร
เธอจึงกำชับพวกเราอย่างนี้?

¹⁰ ที่รักของดิฉันมีสง่าราศีและคมขำ
โดดเด่นในหมู่คนนับหมื่น
¹¹ ศีรษะของเขาประหนึ่งทองนพคุณ
ผมของเขาหยิกและดกดำเหมือนขนกา
¹² ดวงตาของเขาเหมือนนกพิราบขาว
ยืนอยู่ริมธารน้ำ
ตานั้นงาม
ดุจอัญมณีประดับไว้
¹³ แก้มของเขาหอมฟุ้ง
ดั่งเครื่องหอมทั้งแปลง
ริมฝีปากของเขา
ดั่งดอกลิลลี่หยดด้วยมดยอบ
¹⁴ แขนของเขาเรียวงามดุจทองคำ
ฝังบุษราคัม
เรือนกายของเขาดั่งงาช้างวาววับ
ประดับด้วยไพฑูรย์
¹⁵ ขาของเขาคือเสาหินอ่อน
ตั้งอยู่บนฐานที่ทำด้วยทองคำบริสุทธิ์
รูปกายของเขาแข็งแกร่งดั่งต้นสนซีดาร์แห่งเลบานอน
ที่คัดสรรมาอย่างดี
¹⁶ ปากของเขาหวานเป็นธรรมชาติ
ทุกอย่างในตัวเขาดูน่ารัก
นี่คือที่รักและสหายของดิฉัน
โอ บรรดาสตรีชาวเยรูซาเล็มเอ๋ย