พระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้า
1เมื่อเอฟราอิมกล่าว ผู้คนก็สั่นสะท้าน
เขาเป็นที่ยกย่องในอิสราเอล
แต่เขาก็มีความผิดและตายไปเพราะกราบไหว้พระบาอัล
2 บัดนี้ เขายิ่งทำบาปมากขึ้น
เขาใช้เงินทำรูปเคารพเพื่อตัวเขาเอง
เป็นเทวรูปที่ปั้นแต่งขึ้นอย่างชาญฉลาด
ทั้งหมดล้วนแล้วแต่เป็นผลงานของช่างฝีมือ
ผู้คนกล่าวถึงคนเหล่านี้ว่า
“พวกเขาใช้มนุษย์เป็นเครื่องบูชา
และจูบ[a]เทวรูปลูกวัว”
3 ฉะนั้นเขาจะเป็นเหมือนหมอกในยามเช้า
เหมือนน้ำค้างยามรุ่งอรุณซึ่งหายลับไป
เหมือนแกลบปลิวจากลานนวดข้าว
เหมือนควันที่ลอยออกไปทางหน้าต่าง
4 “แต่เราคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า
ผู้นำเจ้าออกมาจากอียิปต์[b]
เจ้าจะไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากเรา
และไม่มีผู้ช่วยให้รอดอื่นใดยกเว้นเรา
5 เราฟูมฟักดูแลเจ้าในทะเลทราย
ในดินแดนอันร้อนระอุ
6 เมื่อเราเลี้ยงดูพวกเขา พวกเขาก็อิ่มหนำ
เมื่ออิ่มหนำแล้ว พวกเขาก็หยิ่งผยองขึ้น
และลืมเรา
7 ดังนั้นเราจึงจู่โจมเข้าใส่พวกเขาเหมือนสิงโต
เราจะซุ่มอยู่ริมทางเหมือนเสือดาว
8 เหมือนแม่หมีที่ถูกขโมยลูกไป
เราจะเข้าโจมตีและฉีกพวกเขาออก
เราจะเป็นดั่งราชสีห์ที่กลืนกินพวกเขา
สัตว์ป่าจะฉีกพวกเขาออกเป็นชิ้นๆ
9 “อิสราเอลเอ๋ย เจ้าถูกทำลายล้าง
เพราะเจ้าต่อสู้เราผู้ที่ช่วยเหลือเจ้า
10 ไหนล่ะกษัตริย์ของเจ้า ผู้ที่จะช่วยเจ้าได้?
ไหนล่ะเจ้าเมืองทั้งปวง
ที่เจ้าพูดว่า
‘ให้เรามีกษัตริย์และเจ้านายเถิด’?
11 ฉะนั้นเราจึงให้กษัตริย์แก่เจ้าด้วยโทสะของเรา
และเราก็พรากเขาไปด้วยความกริ้วโกรธของเรา
12 ความผิดของเอฟราอิมถูกสะสมไว้
และบาปของเขาถูกบันทึกไว้
13 เขาเจ็บปวดเหมือนหญิงใกล้คลอด
แต่เขาเป็นเด็กไร้สติปัญญา
เมื่อถึงเวลาแล้ว
เขาก็ไม่ยอมคลอดออกมา
14 “เราจะไถ่ตัวพวกเขาจากอำนาจของแดนผู้ตาย
เราจะไถ่เขาจากความตาย
ความตายเอ๋ย ไหนล่ะพิษสงของเจ้า?
แดนผู้ตายเอ๋ย ไหนล่ะหายนะของเจ้า?
“เราจะไม่มีความเมตตาสงสารเลย
15 ถึงแม้ว่าเขารุ่งโรจน์อยู่ในหมู่พี่น้อง
แต่ลมตะวันออกจากองค์พระผู้เป็นเจ้าจะมาถึง
พัดกระหน่ำมาจากทะเลทราย
น้ำพุของเขาจะไม่ไหล
บ่อน้ำของเขาจะเหือดแห้ง
และคลังของเขาจะถูกปล้นชิง
เอาทรัพย์สมบัติไปหมด
16 ชาวสะมาเรียต้องรับโทษความผิดของตน
เพราะพวกเขากบฏต่อพระเจ้าของพวกเขา
พวกเขาจะล้มลงด้วยดาบ
ลูกอ่อนของพวกเขาจะถูกจับฟาดกับพื้น
และหญิงมีครรภ์ของพวกเขาจะถูกผ่าท้อง”