Jedność w kościele

¹Jako więzień Pana zachęcam was, abyście żyli w zgodzie z waszym powołaniem. ² Bądźcie pokorni, łagodni i cierpliwi. Z miłością znoście nawzajem swoje słabości. ³ Z oddaniem dbajcie o duchową jedność, zachowując między sobą pokój.

⁴ Tworzymy jedno wspólne ciało. Boży Duch jest również jeden i zostaliśmy powołani do jednej wspólnej nadziei. ⁵ Jest tylko jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest, ⁶ i jeden wspólny Ojciec nas wszystkich, który panuje nad wszystkimi, działa przez wszystkich i mieszka w nas wszystkich. ⁷ A każdy z nas otrzymał od Chrystusa jakiś szczególny dar. ⁸ Pismo mówi:

⁹ Czy słowo „wstąpił” nie oznacza, że najpierw musiał zstąpić do otchłani ziemi? ¹⁰ Tak! Ten, który zstąpił do otchłani, potem wstąpił do nieba, aby napełnić swoją obecnością cały wszechświat. ¹¹ To właśnie On, Chrystus, ustanowił w kościele apostołów, proroków, ewangelistów oraz pasterzy i nauczycieli. ¹² Ich zadaniem jest przygotowywanie świętych do służby, mającej na celu budowanie ciała Chrystusa—kościoła, ¹³ abyśmy wszyscy osiągnęli całkowitą jedność wiary, w pełni poznali Syna Bożego i stali się doskonali, na wzór Chrystusa.

¹⁴ Nie bądźmy jak dzieci, które łatwo wierzą w fałszywe informacje i ulegają sprytnym kłamstwom przewrotnych ludzi. ¹⁵ Zamiast tego, z miłością mówmy sobie prawdę i coraz bardziej upodabniajmy się do Chrystusa, który jest Głową swojego ciała—kościoła. ¹⁶ Dzięki Niemu całe to ciało jest doskonale połączone w jedną całość, a każda jego część we właściwy sobie sposób służy innym, tak że cały organizm coraz bardziej się rozwija i rośnie w miłości.

Dzieci światła

¹⁷ Dlatego też ostrzegam was w imieniu Pana: Nie postępujcie jak niemądrzy poganie! ¹⁸ Ich umysły są bowiem pogrążone w ciemności i dlatego nie mają oni nic wspólnego z życiem dla Boga. Jest to spowodowane ich niewiedzą i twardym sercem. ¹⁹ Ludzie ci znieczulili swoje sumienie i rzucili się w wir wszelkiego rodzaju nieczystości i rozwiązłości.

²⁰ Wy jednak nie tego nauczyliście się od Chrystusa. ²¹ Skoro usłyszeliście o Nim i poznaliście Jego prawdę, ²² to wiecie, że musicie porzucić dawne, grzeszne życie, zepsute z powodu zwodniczych pragnień. ²³ Macie również poddać się Duchowi Świętemu, aby nieustannie zmieniał wasz sposób myślenia. ²⁴ Stawajcie się nowymi ludźmi, prawymi i świętymi, stworzonymi na obraz Boga.

²⁵ Dlatego odrzućcie kłamstwo i mówcie sobie nawzajem prawdę—należycie przecież do jednego ciała! ²⁶ Wyrażajcie swój gniew, ale nie pozwalajcie, aby prowadził was do grzechu. A jeśli tak się stanie, rozwiążcie problem jeszcze przed zachodem słońca, ²⁷ aby nie dawać diabłu okazji do działania. ²⁸ Kto dotychczas kradł, niech teraz przestanie. Niech się weźmie za uczciwą pracę, aby dzięki zarobionym pieniądzom mógł pomagać potrzebującym.

²⁹ Niech z waszych ust nie wychodzi żadne złe słowo, ale tylko dobre—umacniające innych w wierze lub pomagające im w ich problemach. ³⁰ Nie zasmucajcie swoim życiem Ducha Świętego, którym Bóg opieczętował was, gwarantując wam w ten sposób zbawienie. ³¹ Usuńcie spośród siebie wszelkie zgorzknienie, gwałtowne reakcje, gniew, krzyk i ostre słowa. Odrzućcie także złość. ³² Bądźcie wobec siebie łagodni i współczujący. Przebaczajcie sobie nawzajem, tak jak Bóg—ze względu na Chrystusa—przebaczył wam.