Ang Palaabuton sang Jerusalem

¹Nagsiling si Zefanias, “Kaluluoy ang Jerusalem! Ang iya mga pumuluyo nagarebelde sa Dios kag nagahimo sang mahigko nga mga butang, kag ang iya mga pangulo nagapamigos. ² Wala sila nagatuman bisan kay sin-o, kag indi sila gusto nga tudluan. Wala sila nagasalig ukon nagapalapit sa Ginoo nga ila Dios. ³ Ang ila mga opisyal daw pareho sa nagangurob nga leon. Ang ila mga pangulo daw pareho sa mabangis nga ido^[a] nga nagapangita sang iya tulukbon kon gab-i, kag ang iya biktima ginaubos niya kag wala na sing bilin pagkaaga. ⁴ Ang ila mga propeta mga dasodaso kag indi masaligan. Ginahigkuan sang ila mga pari ang templo kag ginalapas nila ang Kasuguan sang Dios. ⁵ Pero ara gihapon ang presensya sang Ginoo sa ila nga siyudad. Ginahimo sang Ginoo ang husto kag wala siya nagahimo sang indi husto. Adlaw-adlaw ginapakita niya kon ano ang husto, kag wala niya ini ginauntatan. Pero ang malaot nga mga tawo nagapadayon gihapon sa paghimo sang malain kag wala sila nahuya.

⁶ “Karon, nagasiling ang Ginoo, ‘Ginlaglag ko ang mga nasyon; gin-guba ko ang ila mga siyudad pati ang mga pader kag mga tore sini. Wala sing may nabilin sa ila mga pumuluyo, gani wala na sang tawo nga makita nga nagalakat sa ila mga karsada. ⁷ Tungod sa sining akon ginhimo naghunahuna ako nga tahuron na ako sang akon katawhan kag batunon na nila ang akon pagsaway sa ila, agod indi malaglag ang ila siyudad suno sa gintalana ko sa ila. Pero nagpakasala pa gid gani sila tapat.

⁸ “ ‘Gani kamo nga matutom nga mga taga-Jerusalem, hulata lang ninyo ang adlaw nga iakusar ko ang mga nasyon. Tungod kay nagdesisyon na ako nga tipunon ko ang mga nasyon kag mga ginharian agod ipakita ko sa ila ang akon puwerte nga kaakig nga pareho sang kalayo nga magalamon sang bug-os nga kalibutan. ⁹ Kag dayon bag-uhon ko ang mga tawo^[b] agod tanan sila magadangop sa akon kag magaisa sa pag-alagad sa akon. ¹⁰ Ang akon katawhan nga naglalapta sa unhan sang mga suba sang Etiopia^[c] magadala sa akon sang mga halad.

¹¹ “ ‘Sa sina nga adlaw nga magasilot ako, kamo nga mga taga-Jerusalem indi mahuy-an sa tanan nga sala nga ginhimo ninyo sa akon. Kay kuhaon ko sa inyo ang mga tawo nga bugalon kag matinaas-taason. Kag indi na kamo magpabugal liwat didto sa akon balaan nga bukid.^{[d] 12} Pero bilinan ko ang Jerusalem sang mga tawo nga pigado kag kubos, nga magapangayo sang bulig^[e] sa akon. ¹³ Ini sila nga nagkalabilin nga mga Israelinhon indi maghimo sang malain; indi sila magbutig ukon magpangdaya. Magakaon sila kag magatulog nga wala sing may ginakahadlukan.’ ”

Magkalipay ang mga Israelinhon

¹⁴ Nagsiling si Zefanias, “Kamo nga mga pumuluyo sang Israel, maghinugyaw kamo! Kamo nga mga pumuluyo sang Zion, ang siyudad sang Jerusalem, ^[f] magkanta kamo kag magkalipay sa bug-os ninyo nga tagipusuon! ¹⁵ Kay indi na kamo pagsilutan sang Ginoo. Tabugon niya ang inyo mga kaaway. Kaupod ninyo ang Ginoo, ang Hari sang Israel, gani wala na kamo sing kahadlukan nga katalagman.

¹⁶ “Sa sina nga adlaw magasiling ang mga tawo sa inyo nga mga taga-Jerusalem, ‘Mga pumuluyo sang Zion, indi kamo magkahadlok; indi kamo magkaluya. ¹⁷ Kay kaupod ninyo ang Ginoo nga inyo Dios. Pareho siya sa isa ka gamhanan nga soldado nga magaluwas sa inyo. Malipay gid siya sa inyo, kag paagi sa iya gugma bag-uhon niya ang inyo kabuhi.^[g] Magakanta siya kag magahugyaw sa kalipay tungod sa inyo, ¹⁸ pareho sang tawo nga nagakalipay sa adlaw sang piesta.’

“Nagasiling ang Ginoo, ‘Kuhaon ko ang inyo pag-antos agod indi na kamo mahuy-an.^{[h] 19} Sa sina nga tion, silutan ko ang tanan nga nagapigos sa inyo. Luwason kag tipunon ko kamo nga pareho sa mga karnero nga nagkalapiang kag naglalapta. Ginpakahuy-an kamo sadto, pero padunggan ko kamo kag himuon nga bantog sa bug-os nga kalibutan. ²⁰ Huo, tipunon ko kamo sa sina nga tion, kag papaulion ko kamo sa inyo duta. Padunggan ko kamo kag himuon nga bantog sa bug-os nga kalibutan. Matabo ini sa tion nga ibalik ko ang inyo maayo nga kahimtangan, nga makita ninyo mismo. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.’ ”