¹O babayi nga dungganon, daw ano katahom sang imo mga tiil nga may sandalyas. Maayo gid ang korte sang imo mga paa. Daw pareho ini sa mga alahas nga ginhimo sang hanas nga manug-obra. ² Ang imo pusod daw pareho sa kupa nga wala nagakawad-an sang manamit nga bino. Ang imo hawak daw pareho sa binugkos nga trigo nga napalibutan sang mga liryo. ³ Ang imo mga titi daw pareho sa kapid nga tinday sang usa. ⁴ Ang imo liog daw pareho sa tore nga hinimo halin sa mga bangkil sang elepante. Ang imo mga mata daw pareho katin-aw sa palaligusan sang Heshbon, sa may puwertahan sang Bat Rabim. Ang imo ilong daw pareho katahom sa tore sang Lebanon nga nagaatubang sa Damascus. ⁵ Ang imo ulo daw pareho katahom sa Bukid sang Carmel. Ang imo buhok daw pareho kahining sa harianon nga panapton. Nabihag ang hari sa katahom sini.

⁶ Daw ano katahom sa imo, palangga ko, daw ano ka kamakawiwili. ⁷ Ang imo tindog daw pareho sa kahoy nga palma, kag ang imo mga titi daw pareho sa pinungpong nga bunga sini. ⁸ Nagsiling ako, “Masaka ako sa palma kag magauyat sa iya mga bunga.” O, ang imo mga titi daw pareho sa pinungpong nga ubas kag ang kahamot sang imo ginhawa daw pareho sa mansanas. ⁹ Ang imo halok pareho katam-is sa pinakamaayo nga bino. Ini nga bino nagailig sing hinay-hinay sa mga bibig kag ngipon sang akon hinigugma.

Babayi

¹⁰ Iya ako sang akon hinigugma kag ako lang ang iya ginahandom. ¹¹ Dali, palangga ko, makadto kita sa uma, kag didto kita matulog sa may mga bulak nga henna.^{[a] 12} Aga pa kita mabangon kag tan-awon ta kon nagapamukol kag nagapamukadkad na ang ubas. Tan-awon ta man kon nagapamulak na ang pomegranata. Kag didto ipabatyag ko sa imo ang akon gugma. ¹³ Mapanimahuan ang kahamot sang tanom nga mandragora, kag malapit sa aton puwertahan ara ang tanan nga maayo nga mga prutas, ang daan kag ang bag-o. Kay gintigana ko ini sa imo, palangga ko.