Ang Daotang Babaye
1Unya, miduol kanako ang usa niadtong pito ka anghel nga nagdalag mga yahong. Miingon siya, “Dali, ipakita ko kanimo kon unsaon sa pagsilot ang inilang babayeng nagabaligya sa iyang dungog, nga didto nagalingkod sa daghan nga tubig. 2 Nakighilawas kaniya ang mga hari sa kalibotan pinaagi sa pagsunod sa iyang pagtulon-an, ug ang mga tawo sa kalibotan nangahubog tungod sa iyang gipanudlo nga pulos daotan.”
3 Unya, gigamhan ako sa Espiritu Santo ug gidala ako sa anghel sa kamingawan. Didto aduna akoy nakitang babaye nga nagasakay sa pula nga mananap. Pito ang ulo sa mananap ug napulo ang iyang sungay, ug sa tibuok niyang lawas adunay nakasulat nga mga ngalan nga nagapasipala sa Dios. 4 Ang babaye nagsul-ob ug panapton nga pulahon ug mahalon. Nagsul-ob usab siyag bulawan, mahalong mga bato, ug mga perlas. Aduna siyay gikuptang tasa nga bulawan nga puno sa law-ay ug hugaw nga mga butang nga bunga sa iyang pagpakighilawas. 5 Adunay nakasulat nga ngalan diha sa iyang agtang nga may tinagong kahulogan. Mao kini ang nakasulat, “Ang inila nga siyudad sa Babilonia nga mao ang inahan sa tanan nga nagabaligya sa ilang dungog[a] ug inahan usab sa tanang kangil-aran sa tibuok kalibotan.” 6 Ug nakita ko usab nga nahubog siya sa dugo sa katawhan sa Dios nga iyang gipamatay tungod sa ilang pagsunod kang Jesus.
Natingala gayod ako sa pagkakita ko kaniya. 7 Apan miingon ang anghel kanako, “Ayaw katingala. Suginlan ko ikaw sa tinago nga kahulogan sa babaye lakip sa mananap nga iyang gisakyan nga may pito ka ulo ug napulo ka sungay. 8 Ang mananap nga imong nakita buhi kaniadto, apan patay na karon. Hapit na siyang mogawas gikan sa kinahiladman sa yuta, apan paggawas niya laglagon siya. Makita siya sa mga tawo sa kalibotan kansang mga ngalan wala malista diha sa libro nga gilistahan sa mga nakaangkon ug kinabuhi nga walay kataposan. Kini nga libro nahuman nang daan sa wala pa matuga ang kalibotan. Ug kon makita nila ang mananap, matingala gayod sila, tungod kay kaniadto buhi kini, ug namatay, apan nabuhi pag-usab.
9 “Kinahanglan gayod ang kaalam aron masabtan kon unsa ang kahulogan niini. Ang pito ka ulo mao ang pito ka bukid nga gilingkoran sa babaye. Ug kini nagkahulogan usab sa pito ka hari. 10 Ang lima sa pito ka hari patay na, ang usa nagahari pa karon, ug ang usa wala pa moabot. Kon moabot na siya, dili na pod siya molungtad ug dugay. 11 Ang mananap nga buhi kaniadto, apan patay na karon, mao ang ikawalo nga hari. Sama usab siya sa pito ka hari, ug laglagon usab siya.
12 “Ang napulo ka sungay nga imong nakita mao ang napulo ka hari nga wala pa magsugod sa ilang paghari. Kini sila hatagan ug gahom sa paghari uban sa mananap, apan sa mubo lang nga panahon.[b] 13 Kining napulo ka hari may usa lang ka katuyoan, ug ihatag nila ang ilang gahom ug katungod sa mananap.[c] 14 Makig-away sila sa Karnero, apan pildihon sila tungod kay ang Karnero mao ang Ginoo nga labaw sa tanang mga ginoo ug Hari nga labaw sa tanang mga hari. Uban sa Karnero ang mga matinumanon nga gipili ug gitawag.”
15 Miingon usab kanako ang anghel, “Ang mga tubig nga imong nakita, nga gilingkoran sa babayeng nagabaligya sa iyang dungog, mao ang mga tawo gikan sa nagkalain-laing kaliwatan, nasod ug pinulongan. 16 Ang napulo ka sungay nga imong nakita ug ang mananap magdumot sa babayeng nagabaligya sa iyang dungog. Kuhaon nila ang tanan niyang kabtangan ug huboan nila siya ug wala gayoy mabilin kaniya. Unya kaonon nila ang iyang unod ug sunogon dayon nila ang nahibilin niini. 17 Ipabuhat kini kanila sa Dios aron mahitabo ang iyang katuyoan. Magkasabot ang mga hari nga ipasakop sa mananap ang ilang gahom sa pagdumala hangtod nga matuman ang gisulti sa Dios.
18 “Ang babaye nga imong nakita mao ang inila nga siyudad nga nagahari sa mga hari sa kalibotan.”